Heimwee?

Heel veel mensen stellen mij regelmatig de vraag "heb je geen last van heimwee?". Voor mij zit er een heel groot verschil tussen heimwee en het missen van thuis. Dat is ook iets waar ik de afgelopen maanden achter ben gekomen. De eerste paar weken heb ik regelmatig heimwee gehad. Ik heb regelmatig op het punt gestaan om mijn ticket naar huis die dag nog te boeken. Maar als ik er dan langer over nadacht, dacht ik "Roos, wat bezielt je? Doe normaal! Er zijn mensen die hun hele leven sparen om de reis te maken die jij nu maakt. Dus doe normaal!". Hoe langer ik van huis weg ben, hoe minder vaak ik last heb van heimwee. De laatste keer dat ik last had van heimwee was de dag dat Lotte weer thuis kwam vanuit Peru. Ik schiet weer bijna vol als ik erover nadenk. Wat had ik graag op Schiphol willen staan toen ze daar aankwam. Als ik over een paar maanden terug kom uit Nieuw-Zeeland heb ik haar meer dan 1,5 jaar niet gezien! Hoe bizar is dat! Dit soort momenten zijn zwaar, maar gelukkig heb ik die momenten steeds minder vaak. Mijn leven speelt zich inmiddels hier af, ik zit met mijn hoofd bij de dingen die hier gebeuren en ik moet er niet aan denken om hier weg te gaan. Ik merk dat Nieuw-Zeeland inmiddels een beetje mijn tweede thuis is geworden. En dat is goed.

Zoals ik al zei is er een groot verschil tussen heimwee en thuis missen. Als ik hier net zo vaak heimwee had als dat ik thuis zou missen, dan was ik al lang weer terug in Nederland geweest. Heimwee is iets heel erg zwaars, iets dat je echt kan slopen. Het is heel erg vermoeiend. En ik kan lastig zeggen of de heimwee anders zal zijn als ik in Zweden zou hebben gezeten. Maar ik denk dat dat wel degelijk anders is. Als je wil zou je in een dag heen en weer kunnen vliegen naar Nederland. Nieuw-Zeeland is dan wel een heel ander verhaal. Je bent al 2 dagen onderweg wil je uberhaupt weer in Nederland zijn, laat staan als je heen en weer wil. Gelukkig heb ik inmiddels geen last meer van heimwee. Dit betekent natuurlijk niet dat ik thuis niet mis. 

Het is zo lastig om aan mensen uit te leggen hoe dit voelt. Maar natuurlijk mis ik thuis! Knuffelen met Sam, heerlijk buiten eten in de prachtige tuin van papa en mama, een kopje koffie drinken bij oma op zondagmiddag, en bij wijze van spreke iedere avond op stap in Groningen. Natuurlijk mis ik dat! En het is ook gezond om dat te missen, want het zijn mooie en leuke momenten die je alleen thuis kunt beleven. Ik zou me ook heel erg zorgen maken als ik dat allemaal niet zou missen. Maar waarom noem ik dit dan geen heimwee? Omdat ik het leven hier in het paradijs nog niet wil opgeven, ook niet voor die mooie dingen. Die mooie dingen wachten op me. Als ik thuis kom kan ik daar weer net zo van genieten als voorheen, misschien zelfs nog wel meer, omdat ik me nu pas besef hoe fijn die momenten zijn. Voor mijn gevoel ben ik namelijk nog lang niet klaar in Nieuw-Zeeland. Er is hier nog zo veel dat ik moet en wil ontdekken! Het voelt zo gek en dubbel, want ik kan echt niet wachten om weer op het vliegtuig naar huis te stappen en weer van alles daar te genieten, maar ik wil hier nog lang niet weg! Het is wel heel erg bijzonder om te horen hoe andere mensen die hier zitten daar in staan. Ik heb het met Dagmar regelmatig over dit soort dingen. En misschien is het niet zo lastig om het gevoel uit te leggen aan anderen, maar het is wel lastig om het dusdanig goed uit te leggen dat mensen je ook daadwerkelijk begrijpen. Misschien is het ook wel iets dat je alleen kunt begrijpen op het moment dat je het zelf hebt ervaren. Het bijzondere met Dagmar is dat ik mijn verhaal niet eens hoef af te maken en ze snapt volledig waar ik het over heb. 

Lotte heeft me al gewaarschuwd voor de periode van kerst en oud en nieuw. Wat ik heel erg goed begrijp. Ik hoor hier veel mensen zeggen "Nou ik ga thuis niet zo missen dan, ik stuur ze namelijk gewoon jaloersmakende foto's van dat ik lekker in het zonnetje op het strand kerst aan het vieren ben." Ja, dat kun je inderdaad doen. Maar je kunt ook wat jaloersmakende foto's terug verwachten van je hele familie die gezellig met z'n alle uitgebreid aan het dineren zijn. Ik ben heel erg benieuwd hoe ik kerst en oud en nieuw ga ervaren. Met kerst ben ik samen met Mike en Dagmar bij de Coromandel, met oud en nieuw ben ik samen met Dagmar in Rotorua. Zelf heb ik de afgelopen jaren nooit zo veel om kerst en oud en nieuw gegeven. Kerst is natuurlijk super gezellig en er is altijd lekker eten, maar er zijn nog honderden andere momenten in het jaar waarbij ik ook gezellig met de familie ben en lekker eten heb. Voor mij is kerst niet heel anders dan die momenten. En oud en nieuw ben ik ook nooit heel erg fan van geweest. Natuurlijk is het wel weer een gezellige gebeurtenis, maar voor mij is het iets te overdreven. Waar ik nu nieuwsgierig naar ben is of ik na dit jaar kerst en oud en nieuw meer ga waarderen, omdat ik het nu op een total andere manier ga vieren. Soms weet je pas wat je hebt als het er niet meer is. Misschien kom ik er nu pas achter hoe fijn het is om kerst te vieren met je familie en lekker eten, omdat ik dat dit jaar niet heb. We gaan het beleven! 

Ik weet in ieder geval wel na vier maanden Nieuw-Zeeland dat ik geen heimwee meer heb. Hopelijk kan ik dat de komende zeven maanden ook nog even volhouden. Het meest perfecte zou zijn dat ik de komende maanden geen last heb van heimwee, alles wat ik thuis heb iedere dag meer ga waarderen, dat ik de week voor ik naar huis ga weer echt begin te verlangen naar thuis en dat ik voor mijn gevoel echt alles heb gedaan en gezien wat ik wilde doen en zien aan de andere kant van de wereld.