Heel veel natuur, mijn tattoo, Dagmar weg en Australië?!

Vandaag deel nummer twee van de vorige blog. Dan ben ik eindelijk weer helemaal bij met het op de hoogte brengen van jullie. Zoals vertelt zijn we na Manapouri doorgereden naar Dunedin. In Dunedin hadden we niet veel gepland. Hier moesten we slechts de auto door de APK zien te krijgen en verder wilde we heel erg graag naar het schiereiland om daar Albatrossen te spotten. Toen we aankwamen bij de garage bleken er een aantal dingen die gedaan moesten worden om de auto door de APK heen te krijgen. Hier was ik al enigszins op voorbereid, dus dat was geen probleem. Helaas kon dat niet op dezelfde dag, dus moesten we de volgende dag terug komen. Die middag zijn we naar het schiereiland gereden, op naar de Albatrossen! 

Eenmaal aangekomen bij het 'Royal Albatross Centre' werden we al meteen geconfronteerd met 'wildlife'. Ik denk dat ik nog nooit zo veel meeuwen bij elkaar heb gezien. Toen we binnen kwamen, kregen we eerst een presentatie over de albatrossen en de geschiedenis van het Royal Albatross Centre. Heel erg interessant! En erg goed en leuk om te horen dat de kolonie blijft groeien. Na de presentatie was het zo ver, op naar buiten! Het centrum ligt op het uiteinde van het schiereiland. Hier is een grote heuvel. Aan de zee-kant van de heuvel broeden en vliegen de albatrossen. Door de heuvel zie je de vogels niet veel aan de land-kant (waar ook de parkeerplaatsen en dergelijke zitten). We moesten een heel klein stukje naar boven lopen. Hier gingen we een soort vogel kijkhut in. Dit hutje was goed geïsoleerd en er zat speciaal glas in dat voor zorgde dat wij wel de vogels konden zien, maar zij ons niet. Dat voel je je nog meer onderdeel van hun omgeving. En als je dan dat hutje binnen komt, valt je mond open. Wat een intens grote vogels zijn dat! Ik vind het nog steeds bizar dat die beesten kunnen vliegen. Er zat er ook eentje te broeden, op zo'n 10-15 meter afstand. In de hut hadden we een half uur de tijd om naar de vogels te kijken. Het was echt zo mooi en bijzonder. 

De volgende dag hadden we vroeg een afspraak bij de garage voor alle reparaties. Hier hebben we lang op moeten wachten. Maar we hadden besloten om daarna meteen door te rijden naar het Noorden. Helaas kon dit niet. Toen ik begin januari mijn banden heb laten vervangen, hebben we daar een versleten schroef terug gezet. Aangezien het daarmee niet door de APK zou komen, moest er een nieuwe schroef in. Natuurlijk hadden ze deze niet op voorraad en moesten we een dagje langer in Dunedin blijven. Omdat dit onze planning een beetje in de war gooide, hebben we die ook gewijzigd. Eerst wilde we pinguïns kijken in Oamaru (verder anar het noorden), maar dat hebben we toen ook maar gewoon in Dunedin gedaan! Het gaat om de blue pinguïn, 's werelds kleinste pinguïn (max 30cm groot). De pinguïns komen na zonsondergang in kleine groepjes aan op het strand. Het bezichtigen van de pinguïns kon bij hetzelfde centrum als waar wij de albatrossen hebben bezocht. We zijn eerst naar de camping gereden op het schiereiland, om hier een plekje te vinden om te overnachten. 's avonds rond half 10 zijn we weer naar het puntje van het schiereiland gereden. Hier gingen we al vrij snel naar het strandje, waar de pinguïns aan kwamen. Het waaide echt enorm hard en het was heel erg koud. Maar het was het allemaal waard! Deze pinguïns zijn zo ontzettend schattig!! Sowieso zijn pinguïns schattig, omdat ze waggelen en een beetje onhandig ogen. Maar als ze dan ook nog eens zo klein zijn! Ook dit was weer een super ervaring! Na een tijdje zijn we snel weer naar de auto gelopen om op te warmen. We konden onze vingers niet meer bewegen en mijn nagels waren paars. Alsof ik op de zuidpool zat haha! 

De volgende ochtend hadden we heel vroeg een afspraak bij de garage voor het missende schroefje. Nadat dit allemaal was geregeld zijn we door gereden naar de Moeraki Boulders. Een enorm toeristische plek met heel veel Chinezen en Amerikanen die zeer uitgebreide fotoshoots houden. Erg leuk om te zien. De boulders zelf waren ook leuk om te zien! Weer een klein natuurwondertje. De de boulders zijn we landinwaarts gereden, richting Twizel. Dit was de dag dat we voor het eerst Mount Cook zagen, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland! In Twizel zelf was niet heel veel te doen. De volgende ochtend zijn we helemaal langs Lake Pukaki naar Mount Cook gereden. Hier hebben we de Hook Valley Track (wandeling van ongeveer 2,5u) gelopen. Het was aardig bewolkt, maar gelukkig hingen de wolken niet laag. Hierdoor konden we alsnog alle half-besneeuwde bergen goed zien! Na de wandeling zijn weer langs Lake Pukaki naar Lake Tekapo gereden. Hier hadden we een dagje extra vrij. Er was niet veel te doen, enkel genieten van het prachtige uitzicht! Maar dat was ook heerlijk! Als ik er zo over nadenk is het bizar hoe weinig we eigenlijk doen op een dag. Als ik het vergelijk met een gemiddelde dag in Groningen, is het echt niks. Dat is ook iets waar ik denk ik heel erg aan moet wennen als ik weer terug kom. Al kijk ik er wel heel erg naar uit om weer lekker veel te gaan ondernemen! Lake Tekapo staat bekend als dè plek om sterren te kijken. De voorspellingen waren niet super want het zou een beetje bewolkt zijn. Maar ik heb af en toe door het autoraampje naar buiten gekeken en ik heb de mooiste sterrenhemel ooit gezien! Ik heb geprobeerd het vast te leggen op camera, maar dat was erg lastig. 

Na Lake Tekapo zijn we in een keer naar Christchurch gereden. Hier hebben we de volgende dag Akaroa bezocht, een groot schiereiland bij Christchurch. Dit was echt een heerlijk dagje. Het schiereiland heeft een beetje een Franse sfeer. Dus we hebben heerlijk in het zonnetje op het terras gezeten en genoten van de gezelligheid en de rust. De volgende dag ging de reis weer verder. Op naar de Arthur's Pass! Dit is een van de mooiste routes van Nieuw-Zeeland. Prachtige uitzichten! Gelukkig mag ik hier binnenkort nog een keer doorheen reizen. Alleen dan met de trein! We hebben de volgende nacht in Greymouth geslapen en zijn daarna richting Kaikoura gereden. Dit was wederom de dag van mijn eerste boete! Ik ben altijd iemand die zich heel erg netjes aan de snelheid houdt. Maar deze ene keer, toen we door het meest levenloze dorp ooit reden, had ik daar een heel klein beetje schijt aan. Dus ik dacht wel 85 te kunnen rijden waar ik 70 mocht. Helaas werd ik meteen op mijn vingers getikt. De politie stond me op te wachten aan het eind van het dorp! Gelukkig viel de boete mee, $80 (€50) en konden we snel weer doorrijden. Eenmaal in Kaikoura hadden we ook niet veel gepland. Wel hebben we hier nog een paar wilde zeehonden van heel dichtbij kunnen spotten! Na Kaikoura zijn we weer naar Christchurch gereden voor onze laatste dagen samen.

Als eerste stond mijn tattoo op de planning! Eindelijk! Ik ben er echt heel erg blij mee. Het deed geen pijn en heb er daarna geen last meer van gehad. Hij is nu rustig aan het genezen en dat gaat heel erg goed. Verder zijn we deze dagen lekker uit eten geweest en heb ik een plan gemaakt voor de rest van mijn tijd die ik heb. 5 februari was het zo ver, afscheid nemen van Dagmar! Was heb ik op gekeken tegen die dag, bah. Ik krijg sowieso altijd een beetje een raar gevoel als ik weer op een vliegveld ben na alle vliegveld ervaringen die ik heb (Lotte bedankt). Altijd janken. Maargoed, ik gunde het Dagmar ook wel heel erg om weer lekker naar huis toe te gaan! Want dat is aan de ene kant natuurlijk super kut, om hier weg te gaan. Maar er gaat echt niks boven thuis zijn. Ook iets waar ik inmiddels wel achter ben. Tussen Dagmar haar vertrek en vandaag waren gek. Ik moest mijn auto verkopen (joepie gelukt!) en plannen maken voor de komende maanden. Ook is het gek dat je niet meer iemand hebt om de kleine dingen mee te delen of advies aan te vragen. Ik heb uiteindelijk besloten om begin maart, 9 maart om precies te zijn, naar Australië te gaan. Daar ga ik vanaf Melbourne helemaal langs de oost-kust naar Cairns reizen. En zoals het er nu uitziet kom ik iets eerder thuis dan gepland. Zoveel eerder dat ik zelfs op Bram zijn verjaardag kan zijn! Het plan is nu om 14 april weer te landen op Schiphol. Het ticket moet nog wel omgeboekt worden, dus alles kan in die zinnig veranderen! De vlucht naar Australië is al wel geboekt! 

Zo, ik hoop dat ik jullie zo weer een beetje op de hoogte heb gebracht van alles. Next stops: Queenstown, Wanaka, Gletsjers, Christchurch! Ik zal de foto's die bij deze blog horen ook weer even op Facebook zetten!