Roy's Peak, Franz Josef Glacier & de mooiste treinreis van Nieuw-Zeeland!

Het is weer tijd voor een nieuw verhaal! In de laatste blogs heb ik het avontuur met Dagmar met jullie gedeeld. Nu is het tijd voor het avontuur dat ik in mijn eentje heb beleefd. Ik keek er best tegenop om helemaal in mijn eentje te reizen. Heb ik alles wel goed geregeld? Wat als er iets gebeurd? Wat als ik het helemaal niks aan vindt en eigenlijk helemaal niet alleen wil reizen? Allemaal vragen waar ik inmiddels antwoord op heb gekregen.

Vanaf Christchurch heb ik op 10 januari de bus gepakt naar het welbekende Queenstown! Dit was een hele lange reis. Ik weet niet meer precies hoe lang, maar ik ben zeker meer dan 8 of 9 uur onderweg geweest. In Nieuw-Zeeland is er erg weinig openbaar vervoer, maar het openbaar vervoer dat er is, is echt heel erg goed georganiseerd en geregeld. De organisatie heet 'intercity' en zij zijn zich er heel erg van bewust dat Nieuw-Zeeland een prachtig land is en dat je gewoon niet zomaar overal voorbij kunt rijden. Daarom stoppen ze onderweg op de meeste highlights zodat mensen hier de tijd krijgen om foto's te maken, een kopje koffie te drinken of te lunchen waar dat kan. Echt super. Eerst is de bus naar Lake Tekapo gereden, waar ik heerlijk aan het water mijn broodje hagelslag (ja ik heb hagelslag!) heb gegeten. Daarna zijn we ook nog even gestopt bij Lake Pukaki. Ik had beide plekken al gezien. Maar niet met zulk prachtig weer als op deze dag. En we weten allemaal dat de wereld nog mooier is als het zonnetje schijnt. In de bus zat ik naast een Duits meisje. Als je de hele dag naast elkaar in de bus zit, raak je snel met elkaar aan de praat. Al snel kwamen we er achter dat we in hetzelfde hostel zouden slapen in Queenstown. En zo was ik niet meer alleen op reis. Eenmaal aangekomen in Queenstown zijn we naar het hostel gegaan en 's avonds gingen we een poging doen om weer een van de lekkerste burgers van Nieuw-Zeeland te scoren. Eenmaal in de rij, ging alles een beetje moeizaam. De stroom was uitgevallen! Dat betekende dat er geen burgers gemaakt konden worden en niemand wist hoe lang het zou duren. Na alsnog 1,5 uur in de rij te hebben gestaan, zijn we toch maar op zoek gegaan naar de Domino's. Een erg goede keuze want de stroom deed het pas 's avonds laat weer. Omdat we toch graag een burger wilde hebben, besloten we de volgende dag rond lunchtijd te gaan. Gelukkig hebben we toen veel minder lang hoeven wachten en hebben we ook daadwerkelijk onze burger kunnen krijgen. Na twee relaxen dagen, was het tijd om weer verder te gaan naar Wanaka!

De afstand tussen Queenstown en Wanaka is gelukkig een stuk kleiner, dus ik was binnen 2 uur in Wanaka. Eenmaal aangekomen in het hostel heb ik mij opgegeven om de volgende ochtend om 3:00 de taxi te nemen naar Roy's Peak om daar een wandeling te gaan doen om zo met zonsopgang boven op de berg te zijn. Eventjes was ik bang dat ik door mijn wekker heen zou slapen, maar gelukkig heb ik het gered! Om 3:00 zijn we met een hele groep backpackers in de taxi gestapt en toen kon om 3:15 de helse tocht begonnen. Ik ben heel erg blij dat ik het 's nachts heb gedaan, want er is vrijwel geen schaduw overdag. Daarnaast was het een hele bijzondere ervaring om onder de prachtige sterrenhemel naar boven te klimmen. Ik kon de hele melkweg zien! Na zo'n 3 uur wandelen was ik eindelijk boven. Ik was mooi op tijd want de hemel werd iets lichter, maar de zon kwam officieel pas over een uur op. Boven was het kouder dan ik had verwacht. Verkeerd ingeschat. Maarja, ik ben gewend om onder zeeniveau te leven, weet ik veel hoe koud het is om 6:00 boven op een berg? Ik had gelukkig wel een donsjasje bij me. Hiermee heb ik het prima volgehouden. Na een tijdje verdwenen de sterren en kwam de zon tevoorschijn. Wauw! Echt onbeschrijfelijk wat je dan meemaakt. Zo mooi! Gelukkig was ik niet de enige op de top en was iemand zo vriendelijk om mij in dit moment vast te leggen op camera. Dat heeft prachtige beelden opgeleverd. Na zonsopgang wordt het snel drukker op de berg, dus ik ben ook al vrij snel weer naar beneden gelopen. Rond een uur of 8 was ik bij de picknickplek die is gecreëerd. Hier heb ik heerlijk ontbeten, genoten van het uitzicht en gezellig gebeld met Lotte! Zo heeft Lotte ook nog even mee kunnen genieten van het uitzicht. Eenmaal beneden duurde het ongeveer 15minuten tot ik een lift terug naar het hostel had gevonden. Eenmaal terug was het tijd voor een warme douche! En natuurlijk een powernap, want ook die kon ik wel gebruiken. De volgende dag heeft het veel geregend in Wanaka, dus ik had de goede dag uitgekozen voor de wandeling! Deze dag heb ik ook niet zo veel gedaan, lekker sudoku's gemaakt en rustig aan gedaan, want 'het is ten slotte vakantie'. 

Na Wanaka stond er weer een lange reisdag op me te wachten. Op naar Franz Josef! Ook hier is de buschauffeur onderweg weer veel gestopt, erg leuk! Daarnaast vertellen de buschauffeurs ook veel over de dingen die we tegenkomen en een stukje geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Heel erg leuk, zo leer je nog eens wat! In Franz Josef had ik voor een week overnachtingen geboekt, want ik wilde zeker weten dat ik de heli-hike kon doen op de gletsjer. Ik had de hike geboekt voor de volgende ochtend, zodat ik de rest van de week nog de kans had om te gaan, mocht het gecanceld worden. De volgende ochtend ging ik vroeg naar de organisatie waar ik de hike had geboekt. Het was super druk en op de grote schermen stond dat alle hikes op 'on-hold' stonden. Eenmaal bij de balie kreeg ik te horen dat mijn hike helaas niet door ging. Ik baalde heel erg, want de weersvoorspellingen voor de rest van de week waren heel erg slecht. Gelukkig konden ze me op een reservelijst zetten voor een hike om 10:45, mocht deze wel door gaan. Na zo'n anderhalf uur wachten, werd ik gebeld door de organisatie dat ik een plekje had in deze groep en dat de hike waarschijnlijk door zou gaan, yes! Natuurlijk weet je pas op het allerlaatste moment of het door gaat, maar ik was in ieder geval al dichterbij dan ooit. om 10:45 werd onze groep bij elkaar geroepen, moesten we het een en ander ondertekenen, onszelf wegen en daarna kregen we onze hele outfit. Erg goed geregeld. We kregen een waterdichte jas, een waterdichte broek en waterdichte schoenen die goed in de 'ijzers' (geen idee hoe dat heet) passen die we om moesten binden op de gletsjer zelf. Na nog een korte safety briefing over het vliegen met de helikopter, was het eindelijk zo ver! Het vliegen in een helikopter stond al heel lang op mijn lijstje, en dat is nu eindelijk werkelijkheid geworden! Het was een hele korte vlucht, maar ik heb er heel erg van genoten! Eenmaal aangekomen op de gletsjers moesten we onze ijzers ombinden en dan kon de hike beginnen! Onze guide maakte het pad voor ons vrij en creëerde trappen van ijs waar nodig. Het was heel erg bijzonder en indrukwekkend om door en over de gletsjer te lopen. Onder andere langs ijsmuren van wel vier meter hoog! Echt heel erg gaaf. En daarnaast ook prachtige uitzichten over de gletsjer zelf. Echt de moeite (en het geld) waard!

De rest van de week was behoorlijk saai, naast het bezoeken van de gletsjer is er namelijk niks te doen in Franz Josef. Het was ook erg slecht weer, veel en heftige regenbuien. Deze veroorzaakte vrijdag ochtend een erg groot probleem voor mij en andere reizigers die op weg waren naar het noorden. Een grote landslide van 400m heeft de enige weg naar het noorden volledig bedekt met stenen, bomen en modder. Dit moet natuurlijk opgeruimd worden, maar dat is niet binnen één dag gedaan. Hierdoor kon ik niet zoals gepland op zaterdag weg uit Franz Josef. 

Uiteindelijk heb ik dinsdag de bus gepakt naar Greymouth. Vanaf daar ben ik in de trein gestapt naar Christchurch. Deze treinreis, ook wel de TranzAlpine, staat ook wel bekend als Nieuw-Zeeland's mooiste treinrit! Ik weet natuurlijk niet hoe de andere treinritten zijn, maar wauw, wat was dit mooi! De trein brengt je in een paar uur van de westkust naar de oostkust, via de Arthur's Pass. Nou had ik de Arthur's Pass ook al gedaan met de auto samen met Dagmar, maar de trein had een net iets andere route, waardoor ik weer heel veel mooie nieuwe plekken heb gezien. 

Inmiddels ben ik weer een aantal dagen in Christchurch. Gisteren ben ik heerlijk een dagje naar de stad geweest. Ik heb veel mooie foto's kunnen maken van de stad. In 2011 is de stad getroffen door een zware aardbeving en daar is nog heel erg veel van te zien, erg indrukwekkend dus! De komende dagen zullen voornamelijk bestaan uit voorbereidingen voor mijn reis naar Australië en mijn reis naar huis. Zoals het er nu uit ziet ga ik alvast een deel van mijn bagage opsturen naar papa en mama, in de hoop dat dat goedkoper is dan extra bagage in het vliegtuig. Dit betekent alleen wel dat ik al mijn spullen uit moet zoeken en opnieuw in moet pakken. Gelukkig heb ik nog even de tijd! Dan vlieg ik 5 maart naar Auckland. Hier ga ik nog even meeten met Mike! Echt super leuk! Nadat ik Mike heb uitgezwaaid vlieg ik 9 maart naar Australië, waar ik tot 11 april ben. Daarna is het even haasten in Auckland want nog geen 24uur na aankomst, vlieg ik alweer naar Amsterdam! En het leuke is, ik vlieg via Vancouver! Als ik weer thuis ben, heb ik een heel rondje om de wereld gevlogen! Hier liggen dan als het goed is in vedergeval mijn fotoboeken (3 stuks) van Nieuw-Zeeland klaar om met jullie in te kijken! Hopelijk krijg ik dan ook snel het boek van Australië af, zodat ik ook die kan toevoegen aan de collectie. Ik kijk er echt heel erg naar uit om weer lekker naar huis toe te gaan... maar eerst: AUSTRALIA!