Surprise, surprise!

Zoals beloofd, bij deze de blog met alle dingen waarover ik me verbaas in Nieuw-Zeeland. Daarnaast ook de dingen waar ik aan moe(s)t wennen in een land als dit. Mijn eerste verwachting was dat Nieuw-Zeeland super Westers zou zijn en dat ik niet aan heel veel dingen moest wennen, op de taal na! Maar dat blijkt wel anders te zijn... Heel veel leesplezier! 

Het aller aller eerste waarover ik mij verbaasde was de biosecurity op het vliegveld in Auckland. Ik had het nog nooit eerder gezien en het kwam aardig random nadat ik mijn bagage had opgehaald. De biosecurity is er om te voorkomen dat er dingen die niet in Nieuw-Zeeland horen (denk aan plantenresten, dierensporen of medicatie) er ook niet in komen. Ik moest moest mijn bergschoenen laten checken en uitleggen welke medicatie ik bij me had. Blijkbaar is dit iets wat hier super normaal is, want ook toen ik afgelopen week naar Rangitoto ging, was daar de biosecurity waar ik mijn schoenen moest schoonpoetsen en mijn spullen moest checken op ongedierte. 

Wat ze overigens ook hadden op het vliegveld, waren tè schattige honden die over de bagagebanden en door de menigte liepen op zoek naar ‘iets verdachts’. 

Het volgende waar ik aan moe(s)t wennen, is het verkeer. Aangezien Nieuw-Zeeland een oud-Engelse kolonie is, rijdt iedereen hier links. Gelukkig zit ik midden in de stad en zijn er praktisch gezien overal waar ik over moet steken stoplichten. Ik probeer mezelf wel aan te leren om rechts-links-rechts te kijken in plaats van andersom, zodat ik straks buiten de stad ook niet van mn sokken word gereden. Tot nu toe gaat dit aardig goed! 

Mensen rijden links, dus dan zit de bestuurder natuurlijk rechts. Nog zoiets waar je niet bewust over nadenkt als je naar Nieuw-Zeeland vertrekt. Een van de eerste dagen zag ik een bus rijden aan de andere kant van de weg en ik was helemaal in de war, want ik zag geen deuren in de bus zitten. Maar ja, bestuurder aan de rechter kant, betekent deuren aan de linker kant. Vrij logisch, maar nooit bij stilgestaan. 

Wat trouwens ook super goed is georganiseerd hier, zijn de bussen. Ze hebben naast de lijnbussen ook drie andere bussen; een city link, een inner link en een outer link. En waar je ook naartoe gaat met deze bussen, het kost altijd hetzelfde. Echt ideaal! Vooral omdat ik met de innerlijk moet en die is goedkoper dan de lijnbussen, dus dat is top! 

Nog iets leuks hier in het verkeer... als het stoplicht voor voetgangers op groen gaat, maakt het een ‘pieuw’ geluidje. Ik schrok dood toen ik voor het eerst bij het stoplicht stond, ik dacht ‘wat gebeurd hier’. Maar gelukkig, het was het stoplicht maar! 

Dan het volgende, totaal iets anders. Ik vind ze hier in Nieuw-Zeeland ontzettend hypocriet als het gaat om gebruik van plastic. In ieder restaurant staat of op een krijtbord, of onderaan de menukaart dat ze geen plastic rietjes meer gebruiken, alleen nog milieu-vriendelijke en dat je er expliciet naar moet vragen als keer eentje wil. Klinkt als een top idee en als iets waar wij Nederlanders een voorbeeld aan kunnen nemen! Daarnaast wordt er hier en daar ook op billboards, bussen en andere reclameborden geadverteerd over het feit dat mensen minder plastic moeten gebruiken. Maar nu komt het meest bizarre dat ik ooit heb gezien op gebied van overbodig gebruik van plastic. In de supermarkt worden je boodschappen voor je ingepakt in plastic zakjes. Deze zakjes zijn van een dusdanig slechte kwaliteit dat er misschien drie stuks van iets in kan. Dat betekent dat je met minstens twee plastic zakjes de supermarkt uit loopt. En bij de zelfscan kassa is het zelfs zo dat je het verplicht in een plastic zakje moet doen omdat er op die manier wordt gecontroleerd of je wel al je boodschappen na het scannen meeneemt. Het is echt bizar om te zien hoe veel plastic zakjes er hier, in de tijd dat je in de rij staat voor de kassa, over de toonbank gaan. Het maakt me iedere keer dat ik boodschappen doe weer een beetje kwaad. 

En dan natuurlijk, iets wat je altijd verbaasd als je naar het buitenland gaat, het eten! In Nieuw-Zeeland eten ze super veel Aziatisch en het barst hier dan ook van de Sushi tentjes. Helaas lust ik geen Sushi en moet ik op een andere manier aan goedkoop voedsel kopen. In de grote supermarkten verkopen ze hier echt alles, zelfs Calvé pindakaas en Bolletje beschuit en roggebrood. Het jammere is alleen, zodra het eten ook maar een beetje Westers is, is het meteen drie keer zo duur als het Aziatische eten. Ook zal ik in Nederland niet meer zeuren over dure avocado’s, hier kosten ze namelijk $3,50 (€2,-) per stuk. Ik zal in Nederland überhaupt minder snel zeuren over duur eten, want hier is alles minstens 2 keer zo duur. Ik heb ook alleen nog maar vegetarisch gekookt, want ook vlees is tè duur. Wat dat wel weer super bizar is, is hoe goedkoop fastfood hier is. Ik kan voor $5,- (€3,-) bijna een heel menu halen bij de Burger King of de Domino’s. Dat is overigens ook veel te verleidelijk, omdat je voor dat bedrag geen boodschappen kunt doen voor een normaal gerecht. 

Tot slot verbaas ik me erover hoe snel ik wen aan de Engelse taal. Ik schik er zelfs een beetje van! Na de eerste week was ik soms al in het Engels aan het denken en was ik zoekende naar Nederlandse woorden. Inmiddels is het ook echt even omschakelen als ik weer Nederlands moet praten. Ook tijdens het schrijven van appjes en de blog ben ik zoekende naar Nederlandse woorden die ik alleen in het Engels kan bedenken, echt heel bizar haha! Dus ook alvast sorry als er spellingsfoutjes in de blogs staan (;