Dankjewel papa en mama, dat ik hier mag en kan zijn!

Mijn laatste blog van het jaar. We zijn zo dicht bij 2019! Het voelt echt totaal niet zo. Gelukkig herinnert de top2000 ons er wel regelmatig aan dat we er echt bijna zijn.

De afgelopen week voelde echt heel erg als vakantie. In Hahei hebben we eerst twee dagen constant regen gehad. Het bleek het wachten waard, want daarna voelde het echt als zomer! Op kerstavond ben ik met Dagmar en Mike uit eten geweest in de hoop dat het een beetje als kerst zou voelen. Het was super gezellig, maar het kerstgevoel was nog altijd ver te zoeken. Eerste kerstdag konden we heerlijk op het strand liggen de hele ochtend. Omdat het toen in Nederland kerstavond was, heb ik even gezellig gebeld met het thuisfront. Ik had een kerstcadeautje laten bezorgen via bol.com (het was een kerstpuzzel, want dat is een kersttraditie bij ons) en dat hebben ze toen voor de camera uitgepakt, erg leuk!

Tweede kerstdag was een dag waar ik al lang naar uit keek. We hadden namelijk een kayaktour naar de Cathedral Cove geboekt! Ik vind kayaken überhaupt al spannend omdat het zo onstabiel lijkt, laat staan op zee met al die golven. Het viel me achteraf heel erg mee en ik heb er onwijs van genoten! We hebben prachtige kliffen gezien die je niet kunt zien vanaf het land, dus dat was heel erg leuk! Uiteindelijk zijn we dus naar de Cathedral Cove gevaren, waar we een tijdje op het strand konden relaxen. Na een tijdje moesten we ons weer klaar maken voor de terugweg. Op de terugweg hadden we wind mee en dat betekende: zeilen! Wat was dat een leuke ervaring! We gingen met vier kayaks naast elkaar liggen en maakte masten van peddels. Super tof! (Fotootjes zijn te zien in Polarsteps)

De rest van de week bestond voornamelijk uit niks doen en relaxen. De laatste dag dat we in Hahei waren zijn Dagmar en ik naar New Chums Beach geweest, waar we een intens stijle hike hebben gedaan naar een waanzinnig uitkijkpunt. Door de heftige hike wel drie dagen lang spierpijn gehad, maar het was het waard!

Zaterdag stond de wekker vroeg en hebben we onze spullen gepakt om onze reis te vervolgen. Op naar Rotorua! We zijn al vaker in Rotorua geweest, dus dat betekende weer: relaxen! Gister zijn we nog wel even op pad geweest om iets van onze bucketlist af te strepen, namelijk... Kiwi’s bekijken! We hadden een behind the scenes tour geboekt bij een of andere vogeldierentuin. Toen hebben we zowel baby-kiwi’s als volwassen kiwi’s kunnen zien. Wat zijn dat geweldige beesten! Echt heel erg leuk om ze nu eindelijk in het echt te hebben gezien in plaats van alleen maar op verkeersborden langs de weg. Na twee dagen ‘relaxen’ is het inmiddels al maandag, 31 december! Mijn kerstgevoel was ver te zoeken, maar ook mijn oud-en-nieuw-gevoel is heel erg ver te zoeken. Maar dat geeft niet! We hebben de top2000 aan en vanochtend vonden we een puzzel in het hostel, dus dat was fantastisch! In 4 uur tijd hebben we de puzzel gemaakt en daarna zijn we richting één van de bekendste spa’s van Nieuw-Zeeland gegaan, The Polynesian Spa! Heerlijk! We hadden een speciaal bad geboekt waardoor het rustiger was en we prachtig uitzicht hadden over het meer. Eén nadeel van de baden is dat er een bepaalde stank vanaf komt, die niet weg is na één keer douchen. Ondanks dat voel ik me weer helemaal zenn en herboren. Heerlijk om zo het jaar af te sluiten! Nu nog kijken of we wakker kunnen blijven tot 00:00 zodat we proostend het nieuwe jaar in kunnen gaan!

Gisteren heb ik even een momentje genomen om bewust na te denken over de hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar. Het jaar begon met een heel groot dieptepunt, het overlijden van opa op 2 januari. Het voordeel van een verdrietig begin is dat het bijna alleen nog maar beter kan gaan de rest van het jaar. En zo is het ook geweest. Ik heb afgelopen jaar mijn propedeuse behaald, de Elfstedentocht mogen fietsen, mijn bestuursjaar af mogen ronden en nog veel meer andere hoogtepunten meegemaakt. Mijn reis naar Nieuw-Zeeland kan ik wel beschrijven als één groot hoogtepunt. Als ik van de reis tot nu toe één hoogtepunt zou moeten kiezen, was dat toch wel het skydiven in Taupo! Kortom, een jaar dat begon met een groot dieptepunt dat uiteindelijk is gecompenseerd met heel erg veel hoogtepunten! En dan heb ik het nu alleen nog maar over relatief grote gebeurtenissen. Maar natuurlijk heb ik het afgelopen jaar ook heel erg genoten van de kleine dingen. Het is een jaar geweest vol besef en dankbaarheid. In het speciaal naar papa en mama! Als jullie dit lezen pap en mam, dankjewel dat ik hier mag en kan zijn! Dat jullie mij deze kans hebben gegeven is echt iets heel erg bijzonders en dat besef ik me heel erg goed! Ik ben hier super gelukkig en heb het heel erg naar mijn zin. Maar geen zorgen hoor, ik kijk er ook heeeel erg naar uit om in juni weer heerlijk thuis te zijn en weer te kunnen genieten van alle dingen daar! Lieve allemaal, ik wens jullie een prachtig 2019 waarin ik jullie hopelijk allemaal weer ga zien!